Türkiye Online Tavla Şampiyonası sonuçlandı. Birinciliği İstanbullu SERKAN KOÇ Kapadokya dolaylarından oynayarak kazandı. Üç mağlubiyet alanların elendiği turnuva boyunca tek mağlubiyetle şampiyon oldu. Profesyonel olarak da tavlayla ilgilenen genç oyuncumuz Marslı bir siteye uygun resim istediğimizde kapaktaki Einstein ‘ın ruh ikizi halini yolladı 🙂 Yetmezmiş gibi bir de aşağıdaki komando halini yollayan pırıl pırıl genç oyuncumuz Serkan ‘ı tebrik ediyoruz. Aşağıya Türk tavlasının genç yüzleriyle birlikteki bir halini de koyalım ki yanlış anlaşılmasın 🙂
Finalde Ankara’dan Aykut Uzel ‘i çok çekişmeli ve kalbe zarar bir maç neticesinde kıl payı kaybetti. Aykut tavlayı profesyonel seviyede ve çok oynamış bir oyuncumuz. İki oyuncumuz da şaibe oluşmasın diye son sürat oynarken kaybeden Aykut oldu. Final maçını kazansaydı bir maç daha oynamak zorunda kalacaklardı, belki de uzatmamak istediler, bilemeyiz 🙂 Ondan da yakışıklılığını tespit eden fotoğraflar istemiştik. İşte onlardan biri:
Üçüncülüğü İstanbul’dan ismi ve soyadı güzel oyuncumuz Ali Özbilen kazandı. Dördüncümüz ise camiamızın sevgili doktoru Antalya’dan Kamil Karaali oldu. 75 kişinin tamamladığı turnuvada ilk beş dereceyi alan tüm oyuncularımız Avrupa Internet Tavla Federasyonu EBIF sertifikaları ve madalyalar ile ödüllendirilecek. İlk dörde giren oyuncularımıza sponsorlarımız ödüller sunacak. Aşağıda isimleri bulunan tüm derece yapan oyuncularımızı kutluyoruz. Ayrıca katılan tüm oyuncularımıza teşekkürlerimizi sunuyoruz.
Final maçının kaydını ve analizini de sunalım. Bazen tavla ile ilgili yazılarda hiç tavla olmaması garip olabiliyor 🙂
TOT2017 Final Maçı – Serkan Koç (serserserkan) / Aykut Uzel (Uzaykut)
—
Gelelim teşekkürlerimize 🙂 Yedi ay süren turnuvamız Tavla ve Hayat yani hepimizin maddi ve manevi desteği ile gerçekleşti. Ayrıca sponsorlarımız Esin Büyüksoy ve Refik Vural da maddi ve manevi desteklerini esirgemediler. Teşekkür olarak hem Muzaffer’in kahvesinde hem de Bursa’da çalınmış bir şarkı patlatalım 🙂
—
Biraz da tavla camiamızı bilgilendirmek ve tatsız bir duruma açıklık getirmek istiyoruz. Turnuvamızda bir usulsüz oyun vakası oldu 🙁 Bir oyuncumuz EBIF tarafından 2 yıl ceza aldı ve turnuvamızdan ihraç edildi. Oyuncularımızın şikayeti üzerine başlayan süreç, bağımsız bir teknik komitenin canlı ve online maç kayıtlarını bilgisayar kayıtlarından inceleyip bilgisayar yardımı alındığına kesin olarak kanaat getirmesi ve en son da uluslararası deneyimli oyunculardan oluşan yedi kişilik EBIF komitesinin oy birliği ile aldığı kararla cezaya dönüştü.
Dünyada tüm oyuncuların otorite olarak benimsediği yapay sinir ağı (yapay zeka) teknolojisiyle bezenmiş tavla analiz programları çalışma ve ilerlemeye destek olmak amacıyla kullanılıyor. Bu programlar sıfır hata ile oynayan oyuncular kabul ediliyor ve dünyada bu programların mertebesine belirli bir seviyede yaklaşabilen çok az oyuncu var. Camiada bilinen bu çok usta oyuncuların canlı oyunlarda da gösterebildiği yüksek performans insan sınırı olarak kabul ediliyor ve bu performansın ötesini ard arda tekrar edebilmek yardım alarak usulsüz oyun oynama vakalarında çok yeterli delil olarak kabul ediliyor.
Daha önce dünyanın çeşitli ülkelerinden bazı oyuncular hakkında bu tip programlardan online maç esnasında destek aldıkları şüphesiyle benzeri incelemeler yapılmış ve cezalar uygulanmıştı. İnşallah böyle şeyler hepimizin içinden silinsin ve Atatürk’ün sevdiği sporculardan olalım diyoruz.
—
Bir Attila İlhan şiiri kuplesi ve Ahmet Kaya bestesi ile Mars’tan yayınımıza son veriyoruz:
şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
o mahur beste çalar müjgan’la ben ağlaşırız
gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
o mahur beste çalar müjgan’la ben ağlaşırız
Not: Serkan ile yukarıdaki tatsız durum hakkında konuşurken bir Ahmet Kaya şarkısı bu duruma iyi gider mi acaba diye konuştuk. Final maçı bitip de TRT Müzik’i açtığımda bu şarkı denk geldi 🙂 Müjgan kirpik demekmiş, şarkının hikayesi için Can Dündar’ın bu yazısına bakabilirsiniz.
Hafiz’dan bir şiir. Bilmem yoruma gerek var mı? 🙂
A poem from Hafiz reflecting our recent situation