Her şeye kendi iki gözüyle bakan sıradan biri sanırdım kendimi. Balıma bandırdı hayat. Dadından yandı içim. Uyandım. Bal da benmişim banan da. Gözlerimin arkasında her şey bütün ihtişamıyla belirdi. Meğer Ben derken neleri gözardı ediyormuşum. Uyanışım tavla ile hızlandı. Vitesi atan hep Aşk’tı. Müzik ise hiç susmadı.   Sessizliğin güzelliğini bir sohbet ile aralamaya ne … Continue reading Her Şey Var Bir Şey Yok – Tavla ile Hayat